ANNE OLMAKLA BAŞA ÇIKMAK–
‘’ Bebek için her şey hazır, benim dışımda… Kendimi bir anne olarak düşünemiyorum. ‘’
En başından beri annelik hayalleri kuran kadınlar bile zaman geldiğinde kendilerinden şüphe etmeye başlarlar. Çocuklarında oyuncak bebekler yerine kamyonlar veya topla oynayanlar bebek bakmak yerine çim biçmeyi tercih edenler ve gebelik testi pozitif çıkana kadar bebek arabalarına yalnızca göz ucuyla bakan kadınlarsa, doğum gününü daha büyük bir korkuyla karşılarlar.
Fakat bu dokuz ay içinde, kendine olan güvenin sarsılması normal olduğu kadar sağlıklıdır da.
Mutlu ve kendine güvenli olarak başlayan annelik döneminiz, görevleriniz, birden tahmin ettiğinizden çok daha bunaltıcı olduğunda hızla değişebilir ve sizi altüst edebilir. Bir miktar kaygı ( bebekle birlikte bir hayatın bazı zor ve hatta imkansız görülen günler ve gecelerden oluştuğunu fark ederek ) ve şüphe , doğum sonrası gerçeği şokunu atlatmanıza yardımcı olabilir.
Eğer kendinizi annelik için hazır hissetmiyorsanız endişelenmeyin; fakat hazırlanın. En azından, yeni doğanlar ve bebekler hakkındaki kitapları okuyun ( bebeklerin her zaman kitaplardaki gibi davranmayacaklarını hatırlayarak ). Eğer mümkünse, yeni doğan ya da küçük bebeklerle birlikte biraz zaman geçirin; onları tutmayı ve hatta altlarını değiştirmeyi deneyin; anne ve babalarıyla, bir bebeğe bakmanın zevki ve hayal kırıklıkları üzerinde konuşun. Oturduğunuz yerde varsa, bir annelik kursuna katılın. Son yıllarda, hayatlarında tecrübe edebilecekleri en zorlu iş hakkında daha fazla şey öğrenmek isteyen anne ve babaların talebi üzerine hastaneler ve medikal gruplar, üniversiteler ve okullar, dini kurumlar ve özel girişimler tarafından binlerce kurs açılmıştır.
Her şeyden önce, insan anne olarak doğmaz, anne olduktan sonra bunu öğrenir gerçeğini asla unutmayın. Diğer insanların bebeklerine bakarak deneyim kazanmış bir kadın, başlangıçta hiç deneyimi olmayan yeni bir anneden biraz daha rahat olabilir, fakat altı haftadan sonra ikisini birbirinden ayırt etmek çok zor olacaktır. Ve bekleme odasındaki gebe kadınlar, onların annelikteki ustalıklarına ve kendine güvenlerine imreneceklerdir.
Yine hepimizin, çocuk yetiştirme konusundaki tüm deneyimi yalnızca gözlemleyerek kazandığımızı unutmayın. Anne ve babaların- kendimizinkiler kadar arkadaşlarımızın ve yabancılarınkileri de – nasıl çocuk yetiştirdikleri sürekli olarak izledik ve beynimizdeki bilgisayarları sessizce programladık. Bir anne süpermarkette çocuğuna vurduğu zaman , kendi kendinize ‘’ Bunu asla yapmayacağım, ‘’ ve bir diğeri parkta bebeğiyle gezerken ‘’ İşte ben de böyle davranacağım! ‘’ dersiniz.
